Statua Wolności to jeden z najważniejszych symboli Stanów Zjednoczonych upamiętniający zwycięstwo w walce o niepodległość. Pomnik stojący na Wyspie Wolności w Nowym Jorku jest obiektem rozpoznawanym na całym świecie, ale mało kto wie, że jego powstanie możliwe było tylko dzięki finansowaniu społecznościowemu.
Idea
W 1865 francuski artysta – Frédéric-Auguste Bartholdi – wpadł na pomysł uświetnienia setnej rocznicy uchwalenia deklaracji niepodległości USA przypadającej 11 lat później. W wyniku dalszych działań ustalono, że Francja zapewni projekt i wykonanie pomnika, oraz dostarczy go i przekaże władzom Amerykańskim. Z kolei strona amerykańska wzięła na siebie zaprojektowanie i wykonanie podestu, na którym miała stanąć Statua.
Finansowanie prac
Bartholdiemu nie udało się sfinalizowac prac na czas rocznicy, ale nie porzucił swojej idei. Już w 1878 r. wystawił głowę Statuy na publiczny widok na światowych targach w Paryżu (rys. poniżej). Ówczesne przepisy we Francji pozwalały na organizację loterii na cele charytatywne i związane ze sztuką. W związku z tym rozpoczął loterię „Libertas”, w której nagrodą były małe kopie pomnika. Po dość długim czasie, pozwoliło to na zgromadzenie odpowiednich środków i ukończenie prac nad 46,5-metrowym pomnikiem. Warto podkreślic, że przy projektowaniu pomnika istotny udział miał także Alexandre Gustave Eiffel, późniejszy projektant słynnej wieży.
W tym samym czasie, a był to już rok 1885 ogromne problemy ze zgromadzeniem środków na stworzenie ogromnego postumentu pod pomnik mieli Amerykanie. Ani rząd, ani władze Nowego Jorku nie zamierzały wspierać przedsięwzięcia z własnych środków. Z pomocą Bartholdiemu przyszedł publicysta Joseph Pulitzer, którego nazwiskiem nazwana jest obecnie jedna z najbardziej prestiżowych nagród literackich. Gotowe częsci Statuy były wystawione na pokaz, ale dochód z tego tytułu nie wystarczał na stworzenie podestu. Pulitzer w swoim dzienniku New York World rozpoczął kampanie fundraisingową, mającą na celu zgromadzenie środków wystarczających na ten cel. W przeciągu roku udało się zgromadzic brakującą połowę z 300 000 USD potrzebnych na realizację. Obywatele USA za wsparcie projektu otrzymywali odpowiednio:
- 6-calową statuetkę za wpłatę 1 USD
- 12-calową statuetkę za wpłatę 5 USD
Dzięki tej prostej kampanii budowa została ukończona, a pomnik Wolności opromieniającej świat (prawidłowa nazwa) stanął u wrót Ameryki 28 sierpnia 1886.
Podsumowanie
Gromadzenie funduszy przez Pulitzera nie spełnia wymogu technologicznego definicji finansowania społecznościowego. Ale bronię go, gdyż w tamtych czasach nie było komputerów, ani tym bardziej internetu! Ciężko wyobrazić sobie brak tego pomnika pośród najważniejszych atrakcji turystycznych na mapie świata. Realizacja była możliwa dzięki inicjatywie i uporowi jednostek, współpracy i pomocy większych grup społeczności lokalnych po obu stronach Oceanu, ale przede wszystkim dzięki ogromnej sile finansowej i opiniotwórczej społeczności finansującej Statuę. Warto dodać, że 150 000 USD w tamtych czasach odpowiada wartości 3 mln dzisiejszych dolarów. Nie jest to ani pierwszy, ani najbardziej wartościowy przykład crowdfundingu. Casus Statuy Wolności pokazuje jednak podstawowe cechy i ogrom możliwości tego sposobu finansowania i realizacji przedsięwzięć. Więcej przykładów można odszukać we wcześniejszych wpisach.
P.S.
Zaangażowanym dziękuję za crowdsourcing poprawnej pisowni nazwy pomnika 😉
Wykorzystane obrazki pochodzą ze stron wikipedia.com oraz hbe.fi/gasellit.
1 Comment